ทำไม นาฬิกาข้อมือ จึงกลายเป็น มรดกสืบทอด ของลูกผู้ชาย
ถ้าคุณเป็นชายหนุ่มหนึ่งเดียวในบ้าน แล้วได้รับนาฬิกาเรือนหรูเป็นมรดกจากรุ่นคุณตาหรือคุณทวด จงภูมิใจไว้เพราะมันมีค่าเสียยิ่งกว่าที่ดินหลายตารางวาหรือห้องคอนโดบางแห่งเสียอีก เพราะไม่ใช่แค่เรื่องมูลค่า แต่ยังเรียกว่ามีคุณค่าทางจิตใจจนต้องเก็บสะสมไว้จากรุ่นสู่รุ่น และนี่คือเหตุผลที่ทำให้ “นาฬิกาข้อมือ” กลายมาเป็นมรดกได้อีกชิ้นในปัจจุบัน
มันเป็นการสอนให้รู้จักรับผิดชอบ
การส่งต่อนาฬิกาเรือนหรูให้แก่กันซ่อนไว้ซึ่งคำสอนมากมาย ด้วยกลไกที่ซับซ้อนของนาฬิกา ทำให้คุณต้องหมั่นดูแลรักษามันเป็นอย่างดี นาฬิกาอาจไม่เหมือนของชิ้นอื่นตรงที่เก็บไว้นานๆ ก็ยังไม่เสื่อม แต่นาฬิกาบางเรือนต้องมีการไขลานหรือใส่ข้อมือเพื่อจับอุณหภูมิของร่างกาย เพื่อทำให้กลไกใช้งานได้ต่อไป ฉะนั้นการดูแลนาฬิกา 1 เรือน ถือเป็นความรับผิดชอบขั้นสูงจากเจ้าของ รวมถึงยิ่งเก็บรักษาดีเท่าไร มันก็ยังสามารถส่งต่อจากรุ่นไปสู่อีกรุ่นได้
ถือเป็นการลงทุนทางด้านความรู้สึก
การรับมรดกเป็นนาฬิกาของพ่อโดยไม่คำนึงถึงมูลค่าทางการเงินของมัน นั่นถือเป็นรางวัลของความสำเร็จ เมื่อคุณโตพอที่พ่อจะมอบของสำคัญให้ แสดงให้เห็นว่าคุณมีความรับผิดชอบมากพอ และผ่านการได้รับอนุญาตให้เป็นผู้ถือครองของชิ้นนี้ แน่นอนว่าของสิ่งนี้คือสัญลักษณ์ตัวแทนของช่วงเวลาในโมเม้นท์สำคัญที่คุณจะได้รับมอบ เช่นเรียนจบรับปริญญา หรือแต่งงานมีครอบครัว นาฬิกาที่ถูกส่งต่อเป็นมรดกสืบทอด ช่วยปลูกฝังความมั่นใจและความทะเยอทะยานในการสร้างสรรค์ความสำเร็จในชีวิตเพื่อตอบรับความภูมิใจกลับไป
ถือเป็นธรรมเนียมปฏิบัติอันทรงคุณค่า
ไม่ว่าคุณจะเคารพประเพณีปฏิบัติของครอบครัวมานานหลายสิบปีหรือเพิ่งจะเริ่มต้นสร้างธรรมเนียมนั้นด้วยตัวคุณเอง มรดกเป็นสัญลักษณ์ของการสืบเชื้อสาย ถ้าคุณเป็นจุดเริ่มต้นของประเพณีในครอบครัวในการส่งต่อเรือนเวลาให้กับลูก จงเลือกสไตล์อันเป็นเอกลักษณ์และสะท้อนตัวตนของครอบครัว เพราะเมื่อจุดเริ่มต้นคือรูปแบบไหน มันก็จะส่งต่อความชอบในลักษณะเดียวกันไปเรื่อยๆ จากรุ่นสู่รุ่น เช่นเดียวกับความสนใจอื่นๆ ของคุณ ถ้าปลูกฝังลูกให้เป็นอย่างไร วงตระกูลก็จะมีสิ่งสะท้อนออกมาในรูปแบบนั้น
สุดท้ายการจะเป็นผู้รับมรดกตกทอดที่ดี ขอเพียงแต่ให้ความหวงแหนเสมือนเจ้าของที่สะสมมานาน ให้เกียรติประเพณีและรักษานาฬิกาในแบบต้นฉบับให้สมบูรณ์ที่สุด พร้อมด้วยการเก็บอุปกรณ์เสริมและเอกสารการันตีต่างๆ อย่าลืมดูแลระบบกลไกให้ยังใช้งานได้เสมอแม้จะผ่านไปหลายสิบปีก็ตาม
